Oudste lid Westlandia trapte nooit een bal

Op de plek waar Aad Neerscholten nu woont, stond vroeger de jamfabriek Cleo

Op de plek waar Aad Neerscholten nu woont, stond vroeger de jamfabriek Cleo   MAAK DE FOTO GROOT DOOR ER OP TE KLIKKEN

 In het – tegenwoordig vooral via internet – veel gelezen clubblad De Westlandiaan staat in het laatste exemplaar van voor de zomerstop een mooi verhaal, dat wij graag in ”Over het Westland gesproken” overnemen. Het is geschreven door de van WOS Radio bekende sportverslaggever,Jan van der Meijs uit Naaldwijk. Leraar aan de Bernadetteschool. Hij schrijft:

We gaan op bezoek bij de oudste Westlandiaan. Aad Neerscholten. Hij is geboren op 26 oktober 1919. Dat maakt hem ouder dan de vereniging. Bijzonder aan Aad is, dat hij wel het oudste lid (ondersteunend lid) is, maar nooit een bal heeft getrapt bij Westlandia. Hij was wél al heel jong een trouwe supporter.

Hij woont met zijn vrouw in een mooi appartement met onder meer uitzicht op de Watertoren. Ik weet nog dat hier op deze plek voor de oorlog de melkfabriek Herma stond. In de oorlog werd dat een jamfabriek, Die heette Cleo en had als slagzin:  ’De Fijnproever van Leo’. En na de oorlog kwam er een lijmfabriek in.” In 1975 bouwde de Woningbouwvereniging er het huidige appartementencomplex.

,,We voetbalden vroeger hier tegenover'', zegt Aad Neerscholten. Hij bedoelt tussen de huizen in op braakliggende grond

,,We voetbalden vroeger hier tegenover”, zegt Aad Neerscholten. Hij bedoelt tussen de huizen in op braakliggende grond MAAK DE FOTO GROOT DOOR EROP TE KLIKKEN

De jeugd van Aad. “Ik heb reuze beste ouders gehad. Je moest alleen niet met sport aankomen. Dat was te gevaarlijk.” Er was één sport waar zijn vader wel erg van kon genieten. Dat was de paardensport. Duindigt. Vader Neerscholten werkte bij de gemeente, met paarden. Het gezin woonde op verschillende plaatsten in Naaldwijk in de Havenstraat, op de ’s Gravenzandse weg en in de Frederik Hendrikstraat. Met zijn broer Piet heeft hij een schildersbedrijf gehad. De Gebroeders Neerscholten. ‘Ik had zelf een kluppie’. “Op de lagere school, de Leonardusschool voetbalden we vaak, tegen Honselersdijk of tegen de Openbare school. We voetbalden hier tegenover.” Aad wijst uit het raam naar de overkant van de Verspycklaan.”Daar was voor de oorlog de tuin van Bart Tetteroo. Die tuin was opgekocht voor woningbouw. Door de crisis in 1929 werd er niet gebouwd. Dat gebeurde pas na de oorlog. Op dat stuk land voetbalden we altijd.” Aad spaarde Piratenpunten, want op die punten kon je een ‘apie’ krijgen, een kleine leren bal.” Piraat was toen een heel bekend sigarettenmerk.” “Ik probeerde dan een kluppie bij elkaar te krijgen.’ Dan dee die mee en dan die.’ We waren toen 13 of 14 jaar oud. Het voetballen was niet zo bijzonder. ’Voetballen was de bal een schop geven’, het ging gewoon om de lol.”

Het Westlandia-Kleijn elftal. Bij de familie Kleijn hadden ze 12 jongens. Dat werd dus een elftal met één reserve. Het jongetje op de voorste rij was die reserve: Bertus. Jammer genoeg is de foto niet perfect. De jongen die maar half in beeld is gekomen, is Joop. Zo’n euvel komt vaker voor bij foto’s van voor de oorlog. Staand vlnr: Kees, Bram, Geert(keeper), Herman. Gehurkt midden vlnr: Joop(half), Jan, Piet, Henk. Vooraan vlnr: Joop, Bertus, Toon, Cor. Allemaal Kleijn.

Het Westlandia-Kleijn elftal.
Bij de familie Kleijn hadden ze 12 jongens. Dat werd dus een elftal met één reserve. Het
jongetje op de voorste rij was die reserve: Bertus. Jammer genoeg is de foto niet
perfect. De jongen die maar half in beeld is gekomen, is Joop. Zo’n euvel komt vaker
voor bij foto’s van voor de oorlog.
Staand vlnr: Kees, Bram, Geert(keeper), Herman.
Gehurkt midden vlnr: Joop(half), Jan, Piet, Henk.
Vooraan vlnr: Joop, Bertus, Toon, Cor.
Allemaal Kleijn.                                    MAAK DE FOTO GROOT DOOR EROP  TE KLIKKEN

Bij de jongens met wie Aad altijd voetbalde, hoorden de jongens van Kleijn. Veel ‘Kleijntjes’ Bij de familie Kleijn hadden ze twaalf jongens. Zeven ‘Kleijntjes’ voetbalden bij Westlandia, maar Aad Neerscholten mocht niet op de voetbal. Want… ‘Wat je ouders zee-je Dat dee-je.’ Bij de familie Kleijn hadden ze twaalf jongens. Met elkaar vormden ze een elftal met een reserve. Bij de familie Kleijn hadden ze zestien kinderen. De vier meisjes mogen we niet vergeten. Voor de volledigheid. Annie, Mien, Corrie en Bep. Aad kon al die namen gewoon nog uit zijn geheugen tevoorschijn toveren. Hij mocht dan niet op de voetbal, zoals al die jongens van Kleijn, want zijn vader was veel te bang voor een’ rotschop’. Maar hij mocht wel gaan kijken.” Voor een dubbeltje mocht je erin en ik kreeg wel centen mee.”

De velden

Toen Westlandia opgericht werd kreeg de nieuwe vereniging een veld in de polder. Aad heeft het dan over een terrein aan de Lange Broekweg, dat eigendom was van de kerk. Later kreeg de vereniging, wéér via de kerk een ander stuk land aan de Middelbroekweg. Toen dat na een paar jaar tuinbouwgrond werd, verhuisde Westlandia weer terug naar de Lange Broekweg naar een stuk land naast de boerderij van Bram van Uffelen. Van horen zeggen weet Aad dat het land van de kerk oorspronkelijk land was van Arie Hofstede. Deze Arie Hofstede was een rijke, vrijgezelle boer die na zijn overlijden al zijn bezit aan de kerk schonk. Waar nu de Adrianuskerk staat, stond voorheen zijn boerenwoning.

In katholiek verband

Voor de oorlog al ging Aad mee naar uitwedstrijden. Hij was 13 of 14 jaar. ” Bij de vroegere Leonardusschool, de jongensschool aan de Dijkweg, stond de bus. Alleen de voetballers en enkele bestuursleden gingen mee. Als er stoelen over waren, mocht je mee. Het was crisistijd, er gingen niet zoveel andere mensen mee. Ik vond het leuk om erbij te zijn, want ik was gek van voetbal.” “De mooiste wedstrijd was een beslissingswedstrijd voor promotie in Roelofarendsveen. Ze speelden toen nog in katholiek verband. Ze verloren die wedstrijd. Later speelden ze een beslissingswedstrijd tegen Leonidas op Houtrust in Scheveningen. Bij die wedstrijd waren ‘een bonk’ mensen. Het hele Westland was er toen, volgens Aad. Die verloren ze met 3 – 1. Westlandia had altijd moeite met beslissingswedstrijden. Nog weer later speelden ze een beslissingswedstrijd tegen Excelsior in Delft op het DHC-terrein. Ook toen werd er verloren. Het Westlandia-Kleijn elftal. Bij de familie Kleijn hadden ze 12 jongens. Dat werd dus een elftal met één reserve. Het jongetje op de voorste rij was die reserve: Bertus. Jammer genoeg is de foto niet perfect. De jongen die maar half in beeld is gekomen, is Joop. Zo’n euvel komt vaker voor bij foto’s van voor de oorlog.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.