Westlands verzet spioneert met hulp vijand

Hert Staelduinsebos, zoals het er in de oorlog nog heeft uitgezien

Hert Staelduinsebos, zoals het er in de oorlog nog heeft uitgezien

‘s-Gravenzande, 28 februari 2014 – Van wiens hand ze zijn, zou ik niet kunnen zeggen. Maar ze zijn wel door iemand geschreven, die van wanten wist. Ik heb weleens horen zeggen dat Piet Doelman het zelf geweest is, maar zeker weet ik het niet. Ik heb het over de serie artikelen die – te beginnen eind 1945 al – over ‘belevenissen uit het Westlandsche verzet’ zijn verschenen in het christelijk-nationale. weekblad ‘De Westlander’. Als tegenhanger van de vele kritiek die over het verzet in het Westland tijdens de Tweede Wereldoorlog is uitgestort ben ik van plan aan deze interessante verslagen af en toe in de rubriek Ouder Westland in AD Westland, aandacht te besteden. Vandaag voor het eerst. Het gaat over de gevaren die de verzetsmannen trotseerden bij hun poging om informatie in te winnen over de vijand en hoe ze daar – met veel geluk soms – in slagen. Het grootste geluk was dat ze een Duitse militair konden vertrouwen, die een enorme hekel had aan het nationaal socialisme. In het eerste artikel leest  u hoe hij met het verzet meewerkte en wat er verder gebeurde. Het speelde zich af in het Staelduinse Bos, waar enorme hoeveel heden munitie lagen. Taak van het verzet daar een indruk van te krijgen en die door te seinen naar Londen. 20140228 OW spionage2nnen0017 (2)20140228 OW spionage02

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.